
Vandaag zal ik jullie vertellen hoe het is afgelopen met onze zoektocht en met Culinde. De bovenstaande foto is van de eerste keer rijden op Culinde.
Anna (mijn zus) ging dus nadat ik Culinde had gereden, nog even met haar in de longeercirkel.
Om te kijken of zij op deze manier ook een klik met haar voelde. Terwijl ik aan het praten was met de eigenaren waren zij druk aan het "spelen". Het was echt super mooi, want Culinde reageerde heel lief op Anna. Het was een super mooie avond, want de zon was langzaam aan het ondergaan. Opeens sloeg Culinde haar hoofd om Anna heen als een moederlijke houding. Het was zo schattig en Anna was onmiddellijk verkocht. Soms weet je gewoon of het goed zit of niet. Bij Culinde wisten we dat eigelijk gelijk wel. Ook al wist Anna dat ze er misschien heel lang nog niet op zou kunnen rijden, omdat Culinde zo gevoelig is. Maakte het haar niks uit. Het wandelen, bij haar zijn en longeren was voor haar al genoeg.

We moesten samen natuurlijk nog wel even goed overleggen voordat we echt de stap gingen nemen en haar echt wilde kopen. We wilden sowieso nog een keer langskomen samen met mijn instructrice. Zodat zij Culinde helemaal na kon kijken en kon bepalen of ik met haar verder zou kunnen komen. Wel hadden we natuurlijk maar een bepaald budget en moesten we dit natuurlijk ook nog duidelijk afspreken met haar eigenaren. Maar dit was voor hun geen probleem. Ze wilden liever een goed huisje voor Culinde, dan een mega grote prijs.
Eenmaal in de auto gingen we het allemaal eens even op een rijtje zetten en alles met elkaar bespreken.
Ik was natuurlijk super enthousiast dat Anna haar ook helemaal geweldig vond. Wel heb ik haar steeds duidelijk gemaakt dat Culinde eigelijk precies was wat we niet zochten. Niet vanwege mij, want ik had het 100% gedaan als ik alleen de keuze had. Maar omdat Anna een niet sensibel, braaf, buitenrit paard wilde. Dit was Culinde absoluut niet, want ze kende nog niet super veel. Maar hoe dan ook hadden we daar ook de middenweg in moeten vinden, omdat ik wedstrijden wilde rijden. Maar dat maakte haar niet meer uit, ze wilde Culinde. Eenmaal thuis waren we allemaal heel enthousiast en blij. Ik had gelijk mijn instructrice ingelicht en gevraagd wanneer ze mee zou kunnen. De dinsdag erop zouden we gelijk weer gaan kijken.
Ik kon natuurlijk niet meer wachten tot het zover was, alles duurde mij te lang. Als eerste ging de eigenaresse er weer even op rijden, om te laten zien hoe ze bij haar reed. Toen mocht ik mijn 2e ritje met Culinde maken. Het ging alweer veel beter dan de eerste keer en het voelde al veel meer vertrouwt.
Ook kreeg ik even les van mijn instructrice tijdens het rijden, dit was ook nog eens super leuk.
Zij is er zelf niet meer opgegaan, omdat Culinde een beetje gestresst wordt van zoveel verschillende ruiters op haar rug en het vaak op en af stappen. Na het rijden gingen we het nog even na bespreken met mijn instructrice, wat zij ervan vond en of Culinde iets voor mij zou zijn. We kwamen tot de conclusie, dat als wij enthousiast waren, we het gewoon moesten doen. Dus toen kwamen we op het punt dat we echt gingen zeggen dat we haar wel wilden overkopen van hun. Het was allemaal super snel gegaan en ik was echt super blij!
Gewoon mijn eigen paard!

Dezelfde vrijdag zouden ze haar al bij ons op stal brengen. Ik wist niet hoe ik ooit zo lang moest kunnen wachten, want ik wilde haar het liefst gelijk meenemen.
Toen was het eindelijk vrijdag en zou ze aankomen bij ons op stal. We hadden haar stalletje al mooi netjes gemaakt en we hadden al allemaal spulletjes voor haar gekocht.
Daar kwam ze dan, ons allereerste eigen paard. Ze rende echt de trailer uit, zo graag wilde ze eruit.
We hebben haar toen eerst even los in de bak gegooid zodat ze even haar energie eruit kon rennen.
Ze ging zichzelf helemaal showen en het was super leuk om te zien.
Daarna zette we haar lekker in haar stalletje en gingen we nog even taart eten en een kopje koffie met haar (oude) eigenaren. Daarna namen ze nog afscheid van Culinde en toen voelde het opeens super echt, ze stond hier nu gewoon voor ons. Ik kan het gevoel niet omschrijven. Het was letterlijk een droom die uitkwam voor mij.
In mijn volgende blog post zal ik jullie meenemen in de eerste dagen samen met Culinde.
Wil je meer zien van onze avonturen en het nog van dichterbij volgen.
Volg ons dan zeker op instagram:
Reactie plaatsen
Reacties